اسلایدر


رسول گرامی اسلام در شهر مکه متولد شد. بنا بر روایات مشهور علمای شیعه ، رحلت آن حضرت در روز
دوشنبه 28 صفر و در سن 63 سالگی اتفاق افتاد ، ولی اهل تسنن وفات آن حضرت را در روز 12 ربیع الاول
می دانند . در هنگام تولد آن حضرت ، اتفاقات عجیب و مهمی رخ داد که جزء معجزات پروردگار است .
پیامبر در نوجوانی به همراه عموی خود ( ابوطالب ) جهت سفر تجارتی به شهر شام عازم شد . در آن سفر
بود که راهب مسیحی ، معجزه ی الهی را در چهره ی رسول اکرم ( صلی الله علیه و آله ) مشاهده نمود .
پیامبراکرم بازنی پاکدامن به نام خدیجه ( علیها السلام ) ازدواج کرد و بسیار او را دوست می داشت . او اولین
نفر از زنان بود که به رسول خدا ایمان آورد .
پیامبر اسلام در 40 سالگی به رسالت مبعوث گردید و در غار حراء اولین بار وحی بر ایشان نازل شد . پس از
آن ، دعوت خود را آغاز کرد .
اولین نفر از مردان ، حضرت علی ( علیه السلام ) و اولین نفر از زنان ، حضرت خدیجه ( علیها السلام ) بود که
به وی ایمان آوردند .
پس از آن که آیه ی " وانذر عشیرتک الاقربین " نازل شد ، او دعوت خود را آشکار و علنی ساخت . آن
حضرت در این راه با کارشکنی های کفار و قریش مکه روبرو شد . لذا عده ای از مسلمانان در اثر فشار کفار
به حبشه هجرت نمودند . پس از آن بود که پیامبر گرامی اسلام به همراه مسلمانان ، مکه را به سوی مدینهترک نمودند
و در آن جا به تبلیغ مسائل فرهنگی و دینی مسلمانان پرداختند .
آن حضرت در مدینه هم از دست کفار و مشرکان در امان نبود و جنگ های زیادی را متحمل شدند که جنگهای بدر ، حنین ، خندق و احد از جمله ی آن هاست .
نوه ی گرامی اسلام ( صلی الله علیه و آله ) در روز دهم ماه مبارک رمضان با لشکر هزار نفری مدینه را به
سرانجام لشکر اسلام مکه را فتح کرد و بت ها را از بالای کعبه به زیر افکندند . پس از آن رسول خدا فرمانعفو عمومی را صادر فرمودند .
در آخرین روز های عمر ، آن حضرت پس از انجام مراسم و مناسک حج ( حجه الوداء ) به امر خداوند در
غدیر خم ، حضرت علی ( علیه السلام ) را به منصب امامت و ولایت و رهبری پس از خود برگزید و سرانجام
پس از 63 سال مجاهدت و تلاش بی وقفه مرغ روح ملکوتی اش به جوار محبوبش ، خداوند متعال به پرواز درآمد .

تاریخ زندگانی امام علی ابن ابی طالب :

پس از رسول خدا ( صلی الله علیه و آله ) ، حضرت علی ابن ابی طالب ( علیه السلام ) برجسته ترین شخصیت
جهانی است که نامش از اسماء الله و لقبش امیرالمومنین و کنیه اش ابوتراب است . وی در 13 رجب سی
سال قبل از عام الفیل در شهر مکه ی مکرمه متولد شد . همسرش حضرت زهرا ( علیها السلام ) ، و حسن و
حسین و ابوالفضل و زینب از فرزندان آن بزرگانند .

ایشان در سپیده دم شب جمعه 19 ماه مبارک رمضان در مسجد کوفه و در محراب نماز با شمشیر ابن ملجم
مرادی ملعون به شهادت رسید . آن حضرت ، اولین کسی بود که به پیامبر ایمان آورد و هنگامی که کفار
قریش میخواستند رسول اکرم را به قتل برسانند ، در بستر آن حضرت خوابید و رسول خدا نجات پیدا کرد .

حضرت علی ( علیه السلام ) در تمام جنگ ها در کنار رسول خدا ( صلی الله علیه و آله ) مخلصانه و با شجاعت
بی نظیر کارزار می کرد ، به ویژه ، در جنگ های بدر ، احد ، خندق و خیبر ، نقش اساسی داشت .

پس از رحلت رسول اکرم ( صلی الله علیه و آله ) ، صحابه در سقیفه ی بنی ساعده جمع شدند و ابوبکر را به
عنوان خلیفه و جانشین معرفی کردند و بدین سان حق مسلم آن حضرت را غصب نمودند .

حضرت علی ( علیه السلام ) به خاطر حفظ اسلام ، 25 سال سکوت اختیار کرد و سر انجام پس از کشته
شدن عثمان ، ایشان را علی رغم میل باطنی خودش به عنوان خلیفه انتخاب کردند . چنان حضرت به طلحه و
زبیر و برخی دیگر از زیاده خواهان ، امتیازات خواصی خارج از ضوابط شرعی قائل نشدند ، آن ها بر علیه آن
حضرت قیام کردند ، تا این که جنگ جمل را بر علیه ایشان راه انداختند . علی ( علیه السلام ) با سه گروه

مخالف و خطرناک مواجه بود : 1- مارقین 2- ناکثین 3- قاسطین

در همین رابطه ، خوارج بزرگترین مشکل آن حضرت به شمار می رفتند ؛ چون خوارج را افراد مسلمان جاهل و
متعصب تشکیل می دادند که از مسیر اسلام خارج شده بودند . آن حضرت در جنگ صفین ، حدود چهار هزار
نفر از آنان را از دم تیغ خود گذراند .

سرانجام ، حضرت علی ( علیه السلام ) پس از 63 سال تلاش و فداکاری برای اسلام ، در بیست و یکم ماه
مبارک رمضان به شهادت رسیدند . آن حضرت دارای فضائل و کمالات فراوانی است که حمایت از مستضعفان
، عمل به تکلیف ، زهد ، تقوا ، علم ، عرفان و عبودیت از جمله ی آن ها است .

حضرت زهرا ( علیها السلام ( ، یگانه دخت و یادگار رسول خدا ( صلی الله علیه و آله ) می باشد که در تاریخ
جهان اسلام از منزلت و جایگاهی بس مهم بر خوردارند . آن حضرت در نزد پدرش پیامبر خدا بسیار عزت و
احترام داشتند و دارای اسماء مقدسه ای بودند که عبارتند از :

صدیقه - طاهره - راضیه - زهرا - فاطمه - زکیه

هنگامی که حضرت فاطمه ( علها السلام ) از حضرت خدیجه ، بانوی بزرگ اسلام متولد شدند ، بانوان بزرگ و
والا مقام از سوی پروردگار ماموریت یافتند تا حضرت خدیجه را یاری نمایند .

آن گرامی دارای مصهفی بودند که حضرت علی ( علیه السلام ) آن را به خط مبارک خود به نگارش در آوردند .

ایشان ، در بهشت مقامی بس والا و ارجمند دارند ؛ چنانکه وقتی به ایشان لقب " ام ابیها " داده شد ،
مقامش بیشتر روشن شد . حضرت زهرا ( علیها السلام ) در تمام عرصه های زندگی ، به ویژه از لحاظ عفت و
پاکدامنی ، همسر داری و حمایت از ولایت ، سرمشق و الگویی شایسته برای بانوان مسلمان محسوب می
شدند .


آن حضرت در جریان " مباهله " ، پیامبر اسلام ( صلی الله علیه و آله ) را همراهی کردند که آیه ی تطهیر و
آیه ی مباهله در همین رابطه نازل گردیده است .

آن بانوی اطهر ، پس از مجاهدت های فراوان و حمایت مستمر از مقام ولایت امیر المومنین ، علی ( علیه
السلام ) ، بین نماز مغرب و عشاء در شهر مدینه و در خانه ی محقر حضرت علی ( علیه السلام ) شهید شدند
. حضرت زهرا ( علیها السلام ) دارای کمالات و خصوصیات بسیاری بودند که ایشان را همواره به عنوان بانویی
بزرگ جلوه می دهد .

امام حسن (ع ) ، دومین امام بر حق و معصوم است که در پانزدهم ماه مبارک رمضان سال سوم هجرت در شهر مدینه چشم به جهان
هستی گشود و در سال پنجاهم هجرت به دست همسرش«جعده» با زهر به شهادت رسید و در قبرستان بقیع مدفون گردید .


رسول خدا(ص) به ایشان علاقه زیادی داشتند و او را مورد احترام و تکریم قرار می دادند. آن بزرگوار دارای مقامی رفیع بوده و آیات مباهله
(آل عمران-61)، تطهیر(احزاب - 23) و مودّت(شوری-23) در شأن آن حضرت نازل گردیده است .

امام مجتبی(ع) در کنار پدر بزرگوار خود، در جنگ ها نیز حضور فعال داشت و پس از شهادت پدرش سخنرانی های پرشور و بلیغ ایراد
فرموده است .

امام حسن(ع) ابتدا با معاویه که مردی نیرنگ باز و دشمن سرسخت رسول خدا(ص) و خاندان او بود، وارد جنگ شد ولی با نیرنگ های
معاویه در فریب یاران آن حضرت و تطمیع و خریدن آنها، آن امام همام تنها و بی یاور شد و برای حفظ اسلام، به ناچار به صلح با معاویه تن
در داد .

امام حسن(ع) با پنج شرط، مفاد صلح نامه را امضاء کرد ولی از آنجا که معاویه، آدم دروغگو و نیرنگ باز بود، به شرایط منعقده در صلح
اعتنایی نکرد و آنها را زیر پا گذاشت و با تحریک جعده، آن حضرت را با زهر مسموم و به شهادت رسانید .

فرزند گرامی علی ابن ابی طالب(ع) از عالم ترین مردمان روزگار خویش بود و در زهد و تقوا و عبودیت و بندگی ، سرآمد همگان بود .

امام حسین(ع ) سومین امام معصوم است که در روز سوم شعبان سال چهارم هجرت در
مدینه متولد شدند و در روز دهم محرم ( عاشورا) در سال 61 هجری در سن 57 سالگی
در سرزمین کربلا به شهادت رسیدند .


امام حسین(ع) بسیار مورد علاقه رسول خدا(ص) بودند، به طوری که پیامبر(ص) دربارة

آن حضرت بارها می فرمود،« حسینٌ مِنّی و أنا مِن حسینٍ‌ اَحَبّ الله مَن اَحَبّ حسیناً

یعنی : حسین از من است و من از حسینم، خداوندا ! دوست بدار هر کس که او را

دوست می‌دارد .

امام حسین(ع) هر سه خلیفه را درک کرده بود .

پس از آنکه معاویه از دنیا رفت و پسرش یزید که مردی نالایق و فاسق و شرابخوار بود، به

ناحق و با تلاش پدرش، خلیفة مسلمانان شد، مورد اعتراض مردم قرار گرفت ولی یزید از

طرق گوناگون آنها را وادار به تسلیم و بیعت با خود کرد. در این میان، امام حسین(ع )

بیعت با او را قبول نکرد و فرمود:« هیهات مِن الذّلّةِ»: هرگز زیر باز ذلت و خواری نمی روم !

یزید تصمیم گرفت امام حسین(ع) را از میان بردارد و سرانجام در سال 61 هجری با

سپاهی انبوه و با امکانات فراوان در مقابل لشگر اندک امام حسین(ع) قرار گرفت و پس

از بستن آب به روی امام حسین(ع) و اهل بیت و یارانش، در ظهر عاشورا جنگ سختی

را آغاز کرد و سرانجام امام حسین(ع) به شهادت رسید .

اگر چه 72 تن از یاران امام حسین(ع) در رکاب مولای خود حضرت اباعبدالله به فیض

شهادت نایل آمدند و به ظاهر شکست خوردند ولی از برکت خون مقدس آن شهیدان و

خون امام حسین(ع) ، نام و یاد آنان پس از قرن ها در دل های عاشقان جای گرفته است

و الگوی عشق و ایمان و مبارزه شد و همه می دانیم که کربلا هرگز فراموش نخواهد

شد. پس، به راستی که خون بر شمشیر پیروز شد .

حضرت علی ابن الحسین(ع ) ، چهارمین امام معصوم است که فرزند امام

حسین(ع) می باشد. آن حضرت در پنجم سال 38 هجری در مدینه متولد و بنا به

وقلی معتبر در سال 95 هجری در سن 57 سالگی در مدینه چشم از جهان

هستی فرو بست. امام زین العابدین در سال 61 هجری در کربلا حضور داشت و

بنا به مشیّت الهی، از دست دشمن مصون ماند تا امامت منقطع نگردد و پس از

جریان کربلا جزء اسیران پیروز بود که توانست پیام خونین کربلا را به گوش

جهانیان برساند و چهرة پلید یزیدیان را افشاء نماید .


آثاری چند به امام زین العابدین منسوب است؛ از جمله، «صحیفه سجادیه» که آن

را زیور آل محمد(ص) هم نامیده اند. این کتاب دارای 54 دعا می باشد .


از دیگر کتب منسوب به آن حضرت، « رسالة حقوق» است که شامل انواع حقوق

ها می باشد. امام به وسیله دعا و راز و نیاز با جامعة آن روز ارتباط برقرار می کرد

و به همان شیوه، مردم را مورد ارشاد و راهنمایی قرار می داد .


چون آن حضرت زیاد سجده می کرد به «سجاد» معروف شده بود. از خصوصیات

بارز آن گرامی، یکی این است که سجدههای طولانی می کرد و در آن حالت

پیوسته گریه و زاری می‌نمود، و دیگر آن که، بسیار دعا می کرد که به «زین

العابدین » هم مشهور گشته است .


امام زین العابدین در رساندن پیام شهیدان مظلوم کربلا به جهانیان، در کنار عمه

نوشته شده در  سه شنبه 4 فروردين 1394ساعت 11:06  توسط هیت  | 
نمايش باکس نظرات
بستن باکس نظرات